- Overwerkvergoeding is onverschuldigd betaald en moet worden terugbetaald
- Eenzijdige overplaatsing
- Proeftijdontslag van zieke werknemer
- Werkgever is aansprakelijk voor schade als gevolg van psychische klachten werknemer
- Werknemer heeft geen recht op inzage van stukken betreffende overleg over een arbeidsgeschil
- Geen ontbinding van arbeidsovereenkomst ondanks niet meewerken aan re-integratie
- Drie maal op voorhand aanzeggen dat de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd niet wordt verlengd werkt niet
- Werkgever moet billijke vergoeding betalen wegens niet verlengen van arbeidsovereenkomst met zieke werkneemster
- Werknemer moet aan werkgever huisartsenjournaal verstrekken
Loonsanctie onder vuur
Uitgavejaar en uitgavenummer: 2004 / 94
Vindplaats: Rechtbank Breda 19 juli 2004, nr. 03/2267 WAO, www.rechtspraak.nl, LJN-nummer AQ5348; voorzieningenrechter rechtbank Rotterdam 25 juni 2004, nr. 04/1400 VWAO, www.rechtspraak.nl, LJN-nummer AQ4389
De sanctie die de wet verbindt aan het niet-nakomen door de werkgever van de op hem rustende verplichtingen tot reïntegratie van arbeidsongeschikte werk-nemers (te weten: verlenging van de verplichting tot loondoorbetaling tijdens ziekte gedurende maximaal een jaar) ligt onder vuur.
De rechtbank Breda heeft in een uitspraak geoordeeld dat het feit dat de bedrijfsarts van de arbodienst aanvankelijk oordeelde dat de werknemer niet over arbeidsmogelijkheden beschikte, terwijl de verzekeringsarts van het UWV nadien op basis van een deugdelijk onderzoek vaststelt dat er wel arbeidsmogelijkheden voor de werknemer waren, niet zonder meer betekent dat een maatregel mag worden opgelegd. Het UWV moet volgens de rechtbank onderzoeken of de werkgever en de arbodienst datgene hebben ondernomen wat redelijkerwijs van hen kan worden verwacht, en een andersluidende inschatting achteraf van de arbeidsmogelijkheden door de verzekeringsarts van het UWV, sluit niet uit dat de werkgever en de arbodienst de inspanning hebben geleverd die redelijkerwijs van hen konden worden verwacht.
De voorzieningenrechter van de rechtbank Rotterdam schorste in een voorlopige voorzieningprocedure het besluit tot verlenging van de loondoorbetalingsverplichting van een werkgever met een eenmansbedrijf, aan wie werd verweten te weinig reïntegratiebevorderende maatregelen te hebben getroffen. Volgens de voorzieningenrechter had het UWV tegenover de betwisting van de werkgever dat op het kantoor van de werkgever geen werkzaamheden voorhanden zijn die de werkneemster zou kunnen verrichten, aan moeten geven wat de werkgever nog wel zou kunnen doen.
Commentaar
In Arbeidsrecht Actueel nummer 92 berichtten wij al over een uitspraak van de rechtbank