Geen loondoorbetaling bij ziekte tijdens onbetaald verlof

Op 26 augustus 2000 verneemt een Marokkaanse werknemer van zijn broer dat hun moeder is overleden. De werknemer reist nog diezelfde dag per vliegtuig naar Marokko om de begrafenis bij te wonen. Aan zijn werkgever deelt hij telefonisch mede dat zijn ticket 9 september 2000 als retourdatum heeft. De werkgever geeft hem te verstaan dat de werknemer moet proberen eerder terug te keren en dat de periode tot 9 september 2000 zou worden aangemerkt als onbetaald verlof. Op 30 augustus 2000 vindt nog een zelfde uitwisseling van mede-delingen plaats tussen de werkgever en de echt-genote van de werknemer. Later die dag meldt de werknemer zich ziek met ingang van 29 augustus 2000. Een arts in Marokko zou hem vanaf 29 augustus 2000 arbeidsongeschikt hebben verklaard. De werkgever trekt die arbeidsongeschiktheid in twijfel.
De werkgever en de werknemer twisten over de vraag of aan de werknemer betaling toekomt over de periode van 26 augustus 2000 tot 9 september 2000. De werknemer wil alle werkdagen betaald zien. De werkgever is van mening dat aan de werknemer betaling toekomt van twee dagen buitengewoon verlof, waarop de werknemer volgens de toepasselijke CAO recht heeft bij het overlijden van een ouder. Verder wil de werkgever nog ÈÈn dag uitbetalen als vakantiedag. Het vakantietegoed van de werknemer over het jaar 2000 stond het opnemen van meer vakantiedagen niet toe. De overige dagen wil de werkgever niet uitbetalen.
De kantonrechter oordeelt dat goed werkgeverschap de werkgever niet verplicht meer dagen als onbetaald verlof uit te betalen, omdat het overlijden van een in het buitenland wonende ouder in de risicosfeer van de werknemer ligt. Wel kan van de werkgever worden verlangd op verzoek onbetaald verlof te verlenen of vakantiedagen in te plannen, maar dat heeft de werkgever ook gedaan.
Voor wat betreft de ziekmelding oordeelt de kantonrechter dat de eventuele arbeidsongeschiktheid is ingegaan toen het onbetaald verlof al een aanvang had genomen. Omdat de werkgever tijdens onbetaald verlof niet gehouden is loon te betalen en de werknemer dus niet het risico loopt van inkomensverlies, komt ziekte in die periode voor rekening en risico van de werknemer.
De kantonrechter wijst de vordering van de werknemer dan ook af.

Het bovenstaande vonnis is niet gepubliceerd en betreft een eigen zaak van ons kantoor. Op de achtergrond speelt natuurlijk de twijfel omtrent de arbeidsongeschiktheid van de werknemer een belangrijke rol. Naar verluidt is het niet erg moeilijk om in Marokko aan een doktersverklaring te komen die inhoudt dat de werknemer arbeidsongeschikt is. Dat leidt dan tot problemen indien de werkgever de arbeidsongeschiktheid betwist en de werknemer zich daartoe op de verklaring van de buitenlandse arts beroept. In dit geval kwam de rechter niet toe aan de beoordeling van de arbeidsongeschiktheid van de werknemer omdat de werknemer wegens onbetaald verlof toch al geen recht op loondoorbetaling had.