- Ontslag op staande voet wegens werkzaamheden tijdens ziekte
- Overwerkvergoeding is onverschuldigd betaald en moet worden terugbetaald
- Eenzijdige overplaatsing
- Proeftijdontslag van zieke werknemer
- Werkgever is aansprakelijk voor schade als gevolg van psychische klachten werknemer
- Werknemer heeft geen recht op inzage van stukken betreffende overleg over een arbeidsgeschil
- Geen ontbinding van arbeidsovereenkomst ondanks niet meewerken aan re-integratie
- Drie maal op voorhand aanzeggen dat de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd niet wordt verlengd werkt niet
- Werkgever moet billijke vergoeding betalen wegens niet verlengen van arbeidsovereenkomst met zieke werkneemster
Op welke wijze worden de sancties in de WW aangescherpt?
Uitgavejaar en uitgavenummer: 1996 / 3
Ook in de WW is het opleggen van sancties een verplichting van de bedrijfsvereniging geworden, waar alleen in dringende gevallen van af kan worden gezien. Voorheen werd bij het opleggen van sancties onderscheid gemaakt naar de mate van verwijtbaarheid van de werkloosheid. Zo het al tot een sanctie kwam, dan ging het meestal om een korting op de uitkering van 20% gedurende 13 weken. Voor-geschreven is thans dat aan degene die verwijtbaar werkloos wordt, de uitkering in zijn geheel moet worden geweigerd. Een beperktere sanctie (korting van de uitkering met 50% gedurende 26 weken) is alleen mogelijk indien de werkloosheid slechts "in overwegende mate" aan de werknemer kan worden verweten. Een sanctie blijft alleen achterwege indien het ontslag niet of in geringe mate verwijtbaar was.
Verwijtbaar werkloos is degene die "zich zodanig verwijtbaar gedraagt dat hij redelijkerwijs heeft moeten begrijpen dat dit gedrag zijn ontslag tot gevolg zou hebben" en degene die "ontslag heeft genomen zonder dat aan de voortzetting van zijn dienstbetrekking voor hem zodanige bezwaren zijn verbonden dat deze voortzetting redelijkerwijs niet van hem zou kunnen worden gevergd".